Eindelijk… vandaag hadden we allebei een goede nacht achter de rug. We sliepen tot 6.30 uur en stonden daarna op. We aten enkele boterhammetjes en namen dan om de beurt een verfrissende douche.
We dachten dat het een koude dag ging worden, omdat er veel wind was en de zon nog niet tevoorschijn was gekomen, maar niets was minder waar.
We hadden onze kniebroek best kunnen ruilen voor onze kanga (wikkelrok), maar we besloten om dit voor 1 keer niet te doen.
Net zoals twee zwaar geladen ezeltjes trokken we naar school met een deel van onze muziekinstrumenten. Zo moeten we morgenvroeg niet veel dozen en zakken meesleuren als we morgen met onze muziekinstrumenten werken.
Toen we alles geïnstalleerd hadden in het bureau naast dat van de directeur kon de parade beginnen.
Zoals altijd werd er gezongen, gebeden en werden de kinderen gecontroleerd of ze propere kleren, schoenen aanhadden, het haar in orde was… De leerkrachten overliepen daarna de afspraken en dan was het tijd om de kinderen succes te wensen met de start van hun examens.
Na de parade wast het even wachten geblazen. De examens waren nog altijd niet aangekomen en zo liepen alle kinderen en leerkrachten er wat verloren bij. Het werd een hele hectische ochtend , maar wel een leuke.
Omdat Fatuma Junior er alleen voor stond en nog even met de oudste enkele dingen wou oefenen, trokken wij met de allerkleinsten naar de eetzaal. Daar hadden we al enkele dozen blokken geplaatst zodat de kinderen opnieuw even konden spelen. Toen ze de blokken nog maar zagen werden ze al helemaal wild. We namen allebei een aantal kinderen bij ons die dan in die hoeken konden spelen, maar al snel werd duidelijk dat de kinderen liever samen spelen.
Het was echt leuk om te zien hoe ze de blokken manipuleerden en tot spel kwamen. Zo maakten er vele kinderen hoge torens, huizen, vervoerden ze materiaal met de auto’s… Anderen daarentegen speelden een rollenspel. Met een blok aan hun oor deden ze alsof ze belden naar iemand of ze maakten eten en drinken klaar zoals de kinderen bij ons doen in de huishoek. Het was echt zalig om te zien hoe sommige kinderen helemaal open bloeiden en spontaan dingen kwamen zeggen en tonen tegen ons, ook al was het in het Kiswahili. Door de hulp van de oudste kleutertjes konden we toch begrijpen wat ze precies bedoelden.
Vandaag konden de kinderen ook vroeger hun porridge opdrinken, omdat de examens er heel binnenkort gingen zijn, dus daarom gingen we snel naar huis voor een korte break.
Na de break was het nog altijd afwachten. De examens waren nog altijd niet aangekomen en we merkten al snel dat we ook de eetzaal niet konden gebruiken. Deze werd in beslag genomen door een zuster en enkele verpleegsters die de kinderen en de mensen van the village een injectie zouden geven. We besloten even om een kijkje te nemen en we moeten zeggen alles verliep heel vlot en netjes.
Ondertussen waren eindelijk de examens aangekomen en konden alle kinderen terug naar hun klas gaan. We gingen in de nurseryclass om Fatuma Junior wat te assisteren. We deelden de examens uit en terwijl de leerkracht het examen wiskunde uitlegde gaven wij de kleinsten een blad papier en enkele kleurpotloden. We vertelden hun dat ze iets mochten tekenen wat ze graag zien en we moeten zeggen dit lukte heel goed. Het was muisstil in de klas en de kinderen amuseerden zicht. Het was dan ook één van de eerste keren dat ze iets mochten tekenen.
We moeten toegeven het is wel grappig om te zien dat deze kleuters examens hebben, want bij ons moeten ze dit helemaal nog niet doen.
Tijdens het maken van de examens zagen we enkele grappige taferelen. Sommige waren hun examen aan het verlijken met dat van hun buur, anderen hadden er geen zin in deden gewoonweg niets, anderen durfden niet zeggen dat ze geen potlood hadden, iemand plaatste een boek tussen hem en zijn gebuur en anderen hadden al snel door dat de shapes uithingen in de klas. Sommige taferelen hebben we zelf op video of foto kunnen nemen. Al bij al verliep het maken van het examen heel vlot. Om Fatuma Junior nog wat te helpen besloten we om de examens al voor een stukje te verbeteren. Er waren kinderen die het uitstekend hebben gedaan, maar anderen hebben echt nog hulp nodig. Hopelijk kunnen we deze volgende week nog even bij ons nemen om hun wat te helpen.
Daarna gingen we naar huis om onze luch op te eten zodat we snel weer naar school konden gaan, wantr Fatuma had ons gevraagd om te helpen met het afnemen van leestesten. We hadden er wel zin en trokken daarom vroeger naar school. Ze legde ons heel goed uit wat we moesten doen en zo konden we meteen aan het werk gaan, maar eerst en vooral staken we de andere kinderen in het werk. We lieten ze enkele sommen maken die Kathy voor haar rekening nam en ondertussen kon Stephanie enkele kinderen één voor één bij haar nemen om de Engelse leestoetsen af te nemen.
Al Kathy klaar was met het geven van enkele oefeningen was het de beurt aan Stephanie. Zij zei enkele woorden die Fatuma Junior dan op het bord schreef. Dit doordat ze hier een andere schrijfwijze hebben. Het was de bedoeling dat de kinderen de woorden eerst samen lazen en daarna opschreven in hun schriftje of blad. Tegen dat deze les gegeven was, was Kathy klaar met het afnemen van de toetsen en konden we samen met alle kinderen een liedje zingen. We hielpen wat met het opruimen van de klas, zodat deze kon gepoetst worden door de oudere kinderen.
We namen afscheid van alle leerkrachten en de kleinste kinderen en trokken daarna richting de winkel om opnieuw flessen water te kopen, want die vliegen in deze warme dagen de deur uit.
Na onze uitstap naar de winkel waren we blij dat we thuis waren, want het was verschrikkelijk warm. We zetten alles op hun plaats en deden daarna onze blog in orde. Nu nog even wat foto’s zoeken en daarna kunnen we het eindelijk posten, want we hebben krediet gaan halen.
Vanavond zal het een rustige avond worden en zullen we nog even skypen met het thuisfront zodat we snel ons bedje kunnen opzoeken.
Daag iedereen! Tot later…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten