Vandaag moesten we vroeg opstaan, want Stephanie moest haar ouders afhalen aan de luchthaven. Ze moest al om 7.00 uur klaar staan voor de taxi.
Kathy: Ik maakte me klaar om naar school te gaan en de parade bij te wonen. Nadien nam ik 4 kinderen bij me om te werken met cijfers. Ik merkte al snel dat dit niet haalbaar was, want de kinderen schreeuwden de hele tijd. Gelukkig had ik nog extra spellen mee en kon ik snel overschakelen naar de letters. Dit speelde ik maar met 2 kinderen, want ze spreken hun letters anders uit dan dat wij kennen in het Engels. Op die manier leerde ik ook bij van de kinderen en oefenden de kinderen nog eens hun letters. Dit gebeurde aan de hand van een gezelschapsspel: lettersoep. De kinderen maakten een lange slang van a tot z. Daarna nam ik één letter er van tussen uit. De kinderen mochten niet kijken en moesten achteraf kunnen zeggen welk een letter er weg was. Wanneer ze dit gevonden hadden, moesten ze de letter terug op de juiste plaats leggen. Ik merkte dat de kinderen er heel snel mee weg waren. Enkel de laatste groep, in de namiddag, had wat moeite met K, L, M. Ik nam mijn tijd om alles goed duidelijk te maken en uit te leggen. Het was echt boeiend om bezig te zijn met de kinderen. De dag was dan ook snel voorbij.
Stephanie:
Vandaag was het eindelijk zo ver ik mocht mijn ouders gaan afhalen aan de luchthaven. Rond 6.00 uur stonden Annelies en ik op en maakten we ons klaar om naar de post office te gaan. Daar ging de taxi ons staan opwachten. Rond 7.20 uur was de taxi daar en trokken we richting Mombassa. Ik trok mijn ogen nog maar eens wijd open toen we door Ukunda reden. Je zag er nog meer armoede dan in Maweni en de straten lagen er heel vuil bij, maar de mensen zagen er toch gelukkig uit.
We moesten lang aanschuiven voor de ferry, maar het was het wachten waard, want we konden goed praten met de taxichauffeur. Rond 8.40 uur kwamen we aan in de luchthaven en gingen we nog snel een drankje drinken en een koek eten, want we hadden namelijk nog niet ontbeten. Ik kreeg wel bijna geen hap door mijn keel, want ik was wel wat nerveus om mijn ouders na 6 weken terug te zien.
Het was nog even wachten en dan was het zover, mijn ouders waren de eerste die door de deuropening kwamen. Wat was ik blij hun te zien. Toen we op weg waren naar Maweni liet ik mijn ouders bekomen van al te beelden die ze te zien kregen. Ik vertelde hun ook wat we zagen en wat er al allemaal gebeurd was.
Eenmaal aangekomen in Maweni liet ik mijn ouders rustig hun koffers uitpakken en hielp ik hun een beetje. Daarna leidde ik hun rond door het dorp, naar de winkel, de bank… Ze konden hun ogen niet geloven dat alle mensen er hier zo gelukkig uitzagen en dat iedereen zo vriendelijk is.
Samen met mijn ouders maakten we een wandeling door het dorp en maakten we al kennis met enkele vrienden van ons. Het was een lange maar vermoeiende dag die we rustig afsloten met een etentje.
’s Avonds zijn we met z’n allen (Stephanie, Annelies, Kathy, ouders Stephanie, ouders Kathy en mama, tante en oom Annelies) naar Ushago gegaan om een lekker hapje te eten. Het was er heel gezellig. Daarna gingen we naar huis om onze blog te typen en dan vlug in ons bed te kruipen, want we hebben al een paar nachten geen oog dicht gedaan.
Lala salama !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten