Deze ochtend werd het alweer vroeg opstaan. Gelukkig hebben we goed kunnen slapen.
Vandaag hadden we opnieuw onze knutselactiviteit voor ogen.
We wilden zoveel mogelijk kinderen aan de beurt laten komen, want we willen toch dat iedereen deze ervaring, van experimenteren en exploreren, mee maakt.
De parade was terug mooi om te zien. De vlag werd gehesen, er werd gezongen en gebeden. Daarna was het opnieuw tijd voor de wekelijkse godsdienstles. Het was opnieuw een les gevuld met zang en Bijbelse teksten. Vooral het zingen zorgt ervoor dat de godsdienstles zo aantrekkelijk is om mee te volgen. We merkten ook dat er sommige kinderen het heel erg meenden terwijl ze aan het zingen waren. Dit zag je aan de manier waarop ze keken. Sommigen zaten de hele tijd naar boven te kijken als ze over God of Jezus zongen.
Na de godsdienstles was het tijd om onze knutselactiviteit verder te zetten. We zorgden voor de nodige voorbereidingen zoals het beschermen van de tafels, het klaarzetten van de lijm en snippers. Daarna namen we telkens opnieuw zes kinderen bij ons. Opnieuw zagen we dat de kinderen heel veel plezier beleefden aan het maken van een kleurrijke tekening. Sommige kwamen laat op dreef, maar eenmaal ze bezig waren maakten ze een prachtig werkje. Zelfs de kleinsten verbaasden ons met hun mooie resultaten.
Net zoals in België zijn er hier ook kinderen die weten wat ze willen zoals bijvoorbeeld kleine Juma. Hij wou alleen maar gouden snippers en geen enkel ander kleurtje. Best wel grappig om te zien, maar wel super mooi.
In de namiddag werden de plannen gewijzigd, want zoals iedere vrijdag is het voor de oudsten sportnamiddag. Deze keer trokken ze naar het voetbalveld om er te trainen voor een volgende competitie en tot onze grote verbazing gingen de jongste kinderen (nursery class, class 1,2 & 3) van de school naar het strand om daar games te spelen. We zorgden er wel voor dat er genoeg begeleiding aanwezig was en zo hebben we de hulp gevraagd aan de ouders van Stehpanie en aan Lianne en Hanne de twee andere vrijwilligers in Rainbow. Het was best spannend om met die grote groep en dan nog de aller kleinste naar het strand te gaan. We merkten dat de kinderen precies los gelaten waren, want ze waren allemaal super enthousiast. We zongen dan ook vele liedjes en hadden wel tien kinderen aan onze handen. Zelfs sommige kinderen moesten gedragen worden door de oudste of door één van de begeleiders.
Eenmaal aangekomen aan het strand was het gewoon super om te zien hoe die kinderen kunnen genieten van het spelen in het zand, want voor sommige kinderen was het de eerste keer dat ze kennis maakten met zand en zee. Ze rolden zich dan ook helemaal onder het zand, bouwden zandkastelen, speelden spelletjes en nog veel meer. Daarna mochten ze nog even in het water, maar ze mochten natuurlijk niet te ver gaan. Dus zorgden we ervoor dat de begeleiding er stond en ze mochten niet verder dan de begeleiders. Sommige kinderen hadden daar wel wat moeite mee en probeerden toch voorbij de afgesproken lijn te komen.
Na het vele stoeien en ploeteren in het water begon de zoektocht naar de juiste paar schoenen en kleren. Het was een regelrechte ramp. Alle kleren en schoenen lagen op één hoopje en nu maar je eigen hemdje terug vinden. Maar hou rekening iedereen draagt hetzelfde uniform. Ai …
Nadat iedereen alles had terug gevonden keerden we terug naar school om de kinderen veilig af te zetten. Het was een lange tocht want iedereen was bek af. Sommige kinderen vielen zelfs onderweg in slaap in de armen of op de rug van iemand anders.
Daarna kwamen we naar huis om even te bekomen van die lange tocht. Daarna namen we nog snel een frisse duik in het zwembad bij de ouders van Stephanie.
Nu we terug thuis zijn, typen we onze blog en ondertussen zijn we ook pasta’s aan het koken om er straks lekker van te kunnen smullen.
See you kesho !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten