zondag 14 februari 2010

Karibu Sana ! Donderdag 11 februari 2010






We hebben vandaag een slechte nacht achter de rug. Wegens de hitte werden we om 2.00 uur wakker (ook wel door iemand die luidop aan het dromen was).
We stonden uiteindelijk op om 6.00 uur en namen een verfrissende douche. Het deed ons echt deugd.

De planning vandaag viel wat in het water. We gingen normaal memorie spelen met de oudste kinderen van de nurseryclass, maar Katrien van het project vroeg ons om te helpen met het halen en uitdelen van boekentassen. We konden daar natuurlijk geen nee tegen zeggen, want zo’n moment is geld waard.
Het was ontroerend om te zien, maar tegelijkertijd maakte het ons ook gelukkig om de kinderen die een kapotte rugzak hadden, ofwel geen met een grote glimlach met een nieuwe boekentas het lokaal te zien verlaten.
Bij de jongste kinderen verliep het uitdelen van een rugzak heel vlot, maar bij de oudste waren er toch wel wat moeilijkheden. Zo verstopten ze hun boekentas of maakten ze hem vlug stuk om toch maar een nieuwe te kunnen krijgen. Wij hadden al snel alles door en vertelden hun dan dat dit niet de bedoeling was.

Tot onze grote verbazing wilden niet alleen de kinderen een rugzak, maar ook de leerkrachten en de directeur. Ze waren zo fier als een gieter toen ze er één mochten uitkiezen en hielden hun rugzak de hele dag bij hun om die aan iedereen te kunnen tonen. Dit werk nam bijna een hele ochtend in beslag voor één school, maar dit was zeker de moeite waard. Rond de middag kwamen ook enkele Duitsers op bezoek die 25 banken hadden gekocht voor in class 1. Wij mochten de klas leeghalen en de nieuwe banken erin plaatsen, maar dit werk lieten ze over aan class 8, omdat het toch te warm was om les te geven.

In de namiddag trokken we naar Amani en nog een andere school die dicht gelegen is bij onze woning om daar hetzelfde te doen als in de Rainbow Primary School. We maakten weer veel kinderen blij en dat ontroerde ons wel. Sommige kinderen deden alsof ze weenden, om er toch één te kunnen krijgen, maar helaas lukte dit hun niet.

Daarna trokken we samen met Katrien naar Shikamana (gesponsord door de welbekend zangeres en actrice cher.) We konden onze ogen niet geloven, want in die school was er enorm veel luxe te vinden. Alle klassen waren voorzien van een betegelde vloer, ventilators, lampen, mooie banken, stoelen… Ook de keuken was precies één zoals in een restaurant en de toiletten waren enorm proper.
Maar ondanks al deze luxe, moeten ze hun wel kunnen behelpen met weinig boeken. Vele kinderen zitten samen of soms zijn er zelfs geen boeken.
Het was wel leuk dat sommige kinderen ons kenden, omdat er anderen van de Rainbow Primary school al veel over ons verteld hebben. Dat zorgde bij ons voor een voldoening.

Na ons bezoek aan Shikamana reden we terug door het prachtige dorp van Maweni waar alle mensen en kinderen ons toewuifden. Katrien zette ons nog af aan de Rainbow Primary school en zo konden we nog even een praatje slaan met de kinderen en leerkrachten.
Samen met de kinderen vertrokken we naar huis en sommige gaven ons een knuffel om afscheid te nemen.
Deze avond zullen we vroeg in ons bed kruipen, want zoals we al zeiden hebben we deze nacht niet te veel kunnen slapen. Hopelijk gaan we een goede nacht tegemoet, maar nu moeten we nog even werken voor school.

Tot morgen iedereen!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten