vrijdag 2 april 2010

Mambo pua ! Donderdag 1 april 2010






Deze morgen werden we wakker en we waren beiden nog super moe. Dit kwam doordat er iemand ons deze nacht drie maal heeft wakker gebeld en we weten niet wie het was, want die persoon belde met een privé nummer. We hebben dan natuurlijk de hele nacht geen oog meer dicht gedaan. We hadden ook rare nachtmerries en het raarste van al is dat we dezelfde nachtmerries hadden. Brr… Misschien begint onze lariam wel door te wegen.

Na het nemen van een stevig ontbijt en een frisse douche trokken we naar de school. Het was er namelijk een hele speciale dag. De school werd officieel gesloten en daar mocht niemand op ontbreken. Nee nee lieve mensen dit is namelijk geen 1 aprilgrap. Vandaag werd de school echt gesloten met grote spijt in ons hart. De school was echt overbevolkt met al die ouders, leerlingen, leerkrachten, vrijwilligers, directeur en manager. Het was leuk om zo eens wat nader kennis te maken met de ouders van de kinderen.

We gingen eerst nog met al de kinderen naar de klas om er te wachten tot dat alle ouders er waren. Terwijl we aan het wachten waren, zongen en dansten we wat. Ook de liedjes die wij hen aanleerden kenden ze nog heel goed en zongen ze mee uit volle borst.

Daarna was het tijd om met al de leerkrachten, vrijwilligers, directeur en manager naar de refter te gaan. De ouders zaten daar te wachten op de resultaten van telkens de eerste drie kinderen van de klas. Wij mochten de cadeaus overhandigen aan de drie eerste kinderen van onze klas. Onze klas werd namelijk nog eens onderverdeeld in drie groepen: nurseryclass, kindergarden 1 en kindergarden 2. Sommige kinderen wisten niet naar waar eerst gekeken, omdat alle ouders klapten en hun bekeken. Het was voor ons ook een hele eer om eens de ouders van de kinderen te ontmoeten en ons te mogen voorstellen voor zo’n grote groep. Het was ook leuk om te zien dat het sponsorkindje van Stephanie van klas 6 de eerste was.

Na de uitreiking van de cadeaus en punten van de eerste drie leerlingen van de klassen, was het tijd om naar de klassen te gaan en de rapporten te gaan afhalen. Zo hadden we even de gelegenheid om met de ouders van de kinderen te spreken. We kregen vele felicitaties te horen van de ouders en bedankten ons voor de goede zorgen over hun kinderen. Blijkbaar werd er ’s avonds veel verteld over ons en dat is wel leuk om te horen. Niet alleen de kinderen van de nurseryclass spraken over ons, ook de kinderen van de andere klassen. Dat deed ons wel iets als we dit te horen kregen. Als ze afscheid kwamen nemen kregen we een stevige handdruk en een dikke knuffel van zowel de ouders als de kinderen. Dit deed ons wel iets en we moeten het niet onder stoelen of banken steken de tranen kwamen in onze ogen. We zullen deze kinderen ongelofelijk hard missen. Niet enkel de kinderen ook de leerkrachten, directeur, de plaatselijke bevolking… We deelden ook nog al onze ballonnen uit aan de kinderen van school en we moeten zeggen daar waren we toch wel een goed uur mee bezig, want we hadden namelijk 3 zakken vol. Het was leuk om zoveel leuke kindergezichten te zien. Ze bedankten ons ook allemaal en de kinderen namen ons nog eens stevig vast.

Daarna maakten we nog even wat foto’s met enkele kinderen die dit vroegen en trokken we naar huis, want ondertussen was het al 13.00 uur en ons buikje kon wel iets van eten krijgen. We aten een boterham, maar we kregen namelijk niet zo veel door onze keel, omdat we nog steeds moesten wennen aan het feit dat er nu geen school meer was. Gelukkig zullen we ons de komende weken niet vervelen en hebben we nog enkel doelen voor ogen. Zo willen we verder werken aan onze thuisstage in België, alles afwerken rond onze ontwikkelingssamenwerking en nog enkele kleine uitstapjes doen. Het zullen nog drukke weken worden, maar dit vinden we niet erg. Het belangrijkste is dat we er van genieten en alle mooie momenten die we hier hebben meegemaakt een plaats geven in ons hart.

Deze avond zullen we nog even iets gaan drinken in de pub voor school en daarna in ons bed kruipen. Hopelijk hebben we nu een goede nachtrust achter de rug en worden we niet wakker gebeld. Maar wie weet zullen we dader wel vinden of hebben we die al gevonden…

Daag iedereen!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten